Tarımın önemi her geçen gün daha iyi anlaşılıyor. Salgın hastalık sürecinde anlaşıldı ki tarım ihmale gelmez. İlimiz yüzölçümü itibariyle Konya’dan sonra ikinci sıradayız. Yüzölçüme göre üretimde biraz gerilerdeyiz. Gerekçeleri on sene evveli köy sakinlerimiz atasından, babasından ne gördüyse ne duyduysa onu ekiyor onu biçiyordu. Ektiğimiz buğday, arpa ve çavdardan ibaretti. Susuz tarım yapılıyordu, son zamanlarda memleketimizde irili ufaklı epeyce sulama kanalları ve göletler yapıldı. Sulu tarımla beraber alternatifler de ortaya çıktı. Pancar üretimi hız kazandı. Patates, nohut vs. üretimi gözle görülür bir ivme yakaladı. Patates tohumunda ülkemizde birinciyiz. Yetkililerden öğrendim tohumda dünyayla yarışıyoruz. En kaliteli patates Sivas’ta üretiliyor. Kim üretiyor derseniz; Niğde ve Nevşehir’den gelen üreticiler binlerce dönüm hektar arazi kiralayarak ülkemiz ekonomisine katkı sağlıyorlar. Yine Kahramanmaraş’tan gelen ayçiçek üreticileri aynı şekilde tarlalar kiralayarak ayçiçeği yetiştiriyorlar. Bir atasözümü var: At binenin kılıç kuşananın derler.
Sizlerle Yozgat’ta bir başarı öyküsünü paylaşmak istiyorum. Bir Kaymakam bir ilçe tarım müdürü ve bir köy muhtarı, üç yıl içerisinde gerçekleştirdikleri projeden özet alıntı yapacağım. Bu harika başarı bozkırın ortasında kuru ve verimsiz bir arazide vücut buldu. Kırsal kalkınma amacıyla 2009 yılında yukarıda saydığım Kaymakam, tarım müdürü ve muhtar, Yozgat ili Kadışehri ilçesi Kabalı köyünde 460 çiftçiye ait yaklaşık 1600 parselin birleştirilerek toplam 10.920 dekar birinci uygulama etabı 5640 dekar alanda yatırımın tamamı kamu kaynaklarıyla yapılan bu entregre tarım projesi, Türkiye tarımının ve tarımsal ekonominin başlıca sorunlarını çözmesini yanı sıra her kesimin kazançlı hale gelmesiyle ( kamu-özel sektör- vatandaş işbirliği ) çok paydaşlı ortak modeli olarak oluşturulmuştur. Bu özelliği ile Türkiye de bir ilk olan proje on yıl önce hayata geçirilmiştir. Sadede gelirsek bu köyde üretilen sebze, meyve bütünü ihraç edilmiştir. Köyde bulunan 64 traktör ihtiyaç fazlası olduğu için 13’e indirilmiştir. Peki köylünün eline ne geçti? 4 kişilik bir ailenin aylık geliri 12.000 TL’dir. Yazı ile bir daha on iki bin lira. Detay bilgileri okumak için Mustafa Kutlu’nun Dergah Yayınlarından çıkan ‘Kalbin Sesi ile Toprağa Dönüş’ isimli kitabına bakabilirsiniz.
Peki biz ne yapabiliriz? Ümitsiz olmamak lazım. Biz de niye olmasın?
Un var, yağ var, şeker var helva yapacak üç babayiğit veya üç kahraman lazım. Bu kahramanlar kim olabilir derseniz hoşgörülerine sığınarak Sivas Valimiz Salih Ayhan bey, Sivas Tarım Müdürümüz Seyit Yıldız bey ve Sivas Ziraat Odası Başkanımız Hacı Çetinkaya bey.
