Kıvırcık kuzucuklar gibiydiler aramızda,
Süt dişlerinin altında keskin vampirler?
Meleşmeleri kolonlanmış, aynı ton aynı tını;
Tebessümleri kâğıttan biçilmiş, aynı ayar?
Bense kusurluyum evet, kusursuzluk riyadır;
Şöyle dedim: bunlarla yolum kökten ayrı.
 
Çok çentik attım kalemime bila-tedbir;
Döne döne dövüşürüm saymam düşmanı?
Kuzu hangisi bilmem, hangisi kurttan azma;
Söz ise ?Belâ!? dedim ezel, kargıysa kargı?
Gülmez yüzüm asla mecliste dudak büzene,
Adam demem arkadan kaş göz oynatana?
 
Kuzular kurda dönüştü ansızın kudurdu;
Dolunayda azarlarmış Holivud efsanesidir?
Senesi şöyle kalsın, aylardan Temmuz´du.
Daldılar protez dişlerle halkın gırtlağına;
Halksa bildiğiniz millet? Dimdik durdu?
Ne güneşler battı yine bir hilâl uğruna;
Analar aynı gece ne yiğitler doğurdu.
 
Sabahtı tükendi umutları işbirlikçilerin;
Vatansever pozunda döküldüler sokağa?
Hainlere yataklık ederken derin derin;
Sap oldu dikildiler utanmadan bayrağa?
Bu hesap içli dışlı unutmayın bunları;
Yazın siz de isim isim not düşün bir kenara.
 
Yeşilçam deyip geçmeyin, yendi Holivud´u;
Esasoğlanlar bir yandaydı, kalleşler bir yanda?
Mahallenin kabadayısı basınca narayı;
Fatihin Fedaisi kesildi ardından tıfıllar da?
Kale kesildi babalar, çocuklar omuzlarda burç;
Bacıyan-ı Rum ruhu sardı bütün kadınları.
 
Meydan olsun yeter ki, yer yarılır er çıkar.
Vur toprağa dizini göresin neler çıkar.
Üzengide tut ayağı ola ki sefer çıkar.
Ölümüne savlet eder, gaziler çıkar.
Gün, esen rüzgârdan hile sezme günüdür;
Taşlar altından daha nice hainler çıkar.
 
Hân´ım hey! Daha çok söyleriz destandır bu;
Hû diyelim yiğitler aşkına, demine devranına Hû?