Sivasspor, deplasmanda Adana Demirspor’a mağlup olabilir ama böyle rezil bir futbol oynayamaz!..
Son haftalarda kazandığımız puanlar, oynadığımız kötü futbolu gölgede bırakıyor demekten dilimde tüy bitti.
Mısır unu gibiydik; bölünmeye, dağılmaya ve savrulmaya hazırdık.
Ve de dağıldık!
Böyle bir sonucun geleceği belliydi ve maç önü yazımda da belirttiğim gibi bekliyordum ama açık açık yazmaya kalemim varmadı.
Tekrar söylemek istiyorum; Biz puan alıyorduk ama futbol oynamıyorduk!
Forvette Rey Manaj yok onu anladık ama orta sahamız ve defansımız da evlere şenlik.
İlk dakikadan son dakikaya kadar mahkum bir oyun oynadık.
Hele ilk yediğimiz golü amatör takımlar yemez.
Daha maçın 13. dakikasında Yousuf Atal, defansı hallaç pamuğu gibi dağıttı. Dört-beş kişiyi çalımlayarak kaleci Ali Şaşal’ın sağından topu ağlara gönderdi.
Sivas’ta istasyon caddesinde böyle rahat yürütmezler adamı!..
Takım iki pas üst üste yapamıyor.
O oynadı, bu oynamalıydı denecek bir maç değil.
Durumumuz iyi değil, anlayacağınız.
Durumumuzu sizlere hangi dille nasıl anlatsam bilmiyorum.
Biz önceki maçlarda iyi savunma yapar, kolay gol yemezdik.
Bu önemliydi, atamasak da gol de yemiyor ve en azından bir puanı garanti altına alıyorduk.
Hani derler ya “yenemezsen de yenilme” diye.
Ama Adana’da yenildik!..
Mağlubiyetin en acısını tattık.
Öyle goller yedik ki, oynadığımız futbolla çıkartmamız mümkün bile değildi.
Futbolcularımızda yediğimiz golleri çıkaracak, “ne mecal nede skora isyanları” vardı.
Ataklarımızı bilinçsiz, geliştiriyoruz.
Savunmada başarısızız, orta sahada ve ileri uçta yani gol bölgesinde çok daha başarısız bir takımız.
Futbolcular, iki pas üst üste yapamadıkları gibi maç boyunca çevre kontrolünü de yapamıyorlar.
Takım, ruhunu tamamen kaybetmiş durumda.
Kimseyi zan altında bırakmak istemem ama adeta mağlubiyeti istiyorlar gibi oynuyorlardı.
Böyle bir durum ve ahval içinde olmamız haddi zatında bize göre çok olmasa da güçlü olan rakibimizi iştahlandırdı.
Önde savunma ile oyuna başladılar. Sonra baktılar ki bizde sıkıntı var ve hiç futbol oynamıyoruz, saldırdılar ve goller art arda geldi.
İkinci yarıda N’jie’nin güzel pasında Fode Koita ile maçta beraberlik golünü atıp tam sevinip toparlanacakken hemen akabinde Yusuf Sarı ile galibiyet golünü attılar.
Bu golden sonra yıktılar bizi, kalkamadık yıkıldığımız yerden.
Adana Demirspor’un sağ beki Yousuf Atal’dan iki gol yedik, inanılır gibi değil!
Oynadığımız futbolun karşılığı olarak 4-1 lik skorla ağır bir mağlubiyet aldık.
Futbolcuları tek tek eleştirmeye gerek yok...
Takım halinde çok kötüydük.
Ama yine de Charisis’e hakkını teslim etmek lazım.
Orta sahada Charisis her zamanki gibi müthiş bir mücadele gösterdi ve takımda ayakta kalan tek futbolcuydu.
Evet, Bülent hocam; bu mağlubiyet sana yazar!..
Önümüzde milli maç arası var. Bu arada takımı yeniden toparlayacak ve ayağa kaldıracak olan sensin.
Bu tecrübe sende var.
Kalın sağlıcakla...