Yine bir seçim öncesi…

Bir tarafta kazanan olacak, bir tarafta ise mutlaka kaybeden. Ama bir ülke yönetimiyse mesele, kazanan hep halk olmalı derdi hocam. Evet, burada kaybeden veya kazanan iktidara gelmek isteyenlerdir ama kazananın halk olması seçimlerin gereğidir. Benim sözüm halktan ziyadedir, benim sözüm aday olanlaradır… Kazanan her zaman çözümün bir parçasıdır, kaybeden her zaman sorunun bir parçasıdır. Kazananın her zaman bir programı vardır, kaybedenin her zaman bir özürü vardır. Kazanan "Bu işi senin için yaparım" der, kaybeden "Benim işim değil ki" der. Kazanan her soruna bir çözüm bulur, kaybeden her çözüme bir sorun bulur. Kazanan "Uzak ama yolu biliyorum" der, kaybeden "Yakın ama yolu bilmiyorum" der. Kazanan çakılların yanındaki çimeni görür, kaybeden çimenin yanındaki çakılları görür. Kazanan "Çok zor ama mümkün" der, kaybeden "Mümkün ama çok zor" der. Kazanan konuşmak yerine yapar, kaybeden yapmak yerine konuşur. Kazanan ağlamak yerine çalışır, kaybeden çalışmak yerine ağlar. Kazanan beynini çalıştırır, kaybeden çenesini çalıştırır. Bundan dolayıdır ki kazanmak güzeldir, denir… Ama muhalefetin gücü daha güzeldir. Edinilen kayıp tecrübeler kazanımlar için güzel sermayeler verir. Gerçek iktidar, gerçekte muhalefetten her daim istifade etmek ister. Bu gerçi bizim ülkemizde son yıllarda cereyan eden hususlardan birisi olmaya başladı, sevindirici bir gelişme diyebiliriz. Hani muhalefetliği örnektir: Hz.Ömer’in hutbe anında biri tarafından sözünün kesilip, kendisine düşen kumaştan elbise yapamadığını, ama H.Ömer’in iri olan cüssesine kendi hissesine nasıl yaptığı sorusu ve ardından aldığı cevapla “Seni şimdi dinlerim!” sözü meşhurdur. Sadece anlatırız, uygular mıyız bilemem!.. İşte muhalefet budur. O kişi sorduğu sorudan dolayı ne azarlanmış, ne ötekilendirilmiş ve ne de dışlanmıştır. Hesap sorulmuştur, cevap alınmıştır… Muhalefet de iktidar da görevini yerine getirmiştir… Kazanan yönetilenler olmuştur… Şimdi bir seçim zamanı. Kazanan halk olduktan sonra ne gam demek isterim… Halkın, cumhurun, milletin kazanmasıyla ha A partisi, ha B partisi, ha C partisi kazanmış ne gam! Olaya böyle bakmak gerekir değil mi? Ama iktidarın muhalefeti, muhalefetin iktidarı eleştirisinde had ve sınırlar zorlanırsa, hadsizlik ve sinirler tavan yapar… İşte kopuş budur… Herkes 65 milyonun oyuna talip… Herkes ülke yönetimine talip… Kazanan da kaybeden de halk olmadıktan sonra ne gam!.. Seçime gidiyoruz, savaşa değil diyerek demokrasiyi bir kez daha hatırlatırken, kazanan halkımız olsun, cumhur olsun, millet olsun diyorum… Vesselam…