Sivasspor, aman aman top oynamasa da oynadığı maçların birçoğunda kazanmasını biliyor.
Evet, 3 puan almasını ve kazanmasını biliyor ama nasıl?
Sivasspor, topa sahip olma takımı mı, yoksa bir pres takımı mı?
Sivasspor, rakip kaleye pas marifetiyle örerek mi gitmeye çalışıyorlar, yoksa dolambaçsız bir şekilde direkt mi?
Bu soruların cevabını ne yazık ki sezon başından beri oynadığı maçlarda alamadığımız gibi bu maçta da yani Karagümrükspor maçında da alamadık.
Öyleyse, artık önümüzdeki maçlara bakacağız, anlamak için!..
Milli maçlar nedeniyle lige verilen aranın ardından oynanan her maç zordur.
Sivasspor’un Karagümrükspor ile oynadığı bu maçta zor geçti.
Kırımızı-Beyazlı temsilcimiz, üst üste aldığı iki yenilginin ardından Karagümrükspor ile iç saha da oynayacağı maçta galibiyet almayı istiyordu ve bunuda başardı.
Aldığı bu galibiyet ve 3 puan nedeniyle puan cetvelinde kendisine daha rahat bir yer buldu.
Fakat, buna karşın oyundaki sorunlarını çözmek konusunda ileriye doğru bir adım atmayı Karagümrükspor karşısında da başaramadı.
İki hafta önceki Alanyaspor ile kendi sahasında oynadığı ve 2-1 kaybettiği maçta ki 4-3-3 oyun sistemiyle çıktı, Bülent hoca.
Burada en çok dikkatimi çeken ne oldu derseniz, Alanyaspor maçında Azizbek, Çaktaş ve Charisis’ten oluşan orta sahayı, bu defa Pougouras, Bartuğ Elmaz ve Charisis olarak değiştirmiş olması.
Yani orta sahada Pougouras ve Bartuğ Elmas gibi iki tutucu orta sahayı birlikte kullandı Bülent Hoca.
Bu iki oyuncu, son haftaların başarılı ismi olan ama Karagümrükspor maçında kadroda yer bulamayan İbrahim Akdağ’ın defansif sorumluluklarını üstlenebilecek bir oyun sergilemediler.
Bu açıdan baktığımda hücuma dönük bir merkez orta saha seçtiğini söyleyemem!
Buna karşın Sivasspor’un hücumda maç boyunca üretken bir görüntüsü çok fazla olmasa da “zaman zaman” az sayıda da olsa kaleciye takılan atakları oldu.
Sivasspor’un Karagümrük maçının ilk yarısında çoğunlukla topun hâkimiyeti kendisindeydi belki, ama ne rakip yarı sahaya doğru dürüst yerleşebildiler ne de yerleştiklerinde alan bulmalarını sağlayacak yaratıcı eylemler gerçekleştirebildiler.
Tek şansları var gibiydi; rakip savunmayı eksik ya da hazırlıksız yakalamak.
Nitekim Rey Manaj’ın golünde bunu başardılar.
Fakat, maçın sonunda baktığımızda skordaki üstünlüklerinin sahada da bir karşılığı olduğunu söylemek ise çok güçtü.
Zira, Karagümrükspor’un maç boyunca net gol pozisyonları vardı, kaleci Ali Şaşal Vural adeta kalesinde devleşerek rakibine gol şansı vermedi.
İki takım arasında ki fark ise bana göre; Sivasspor’un tutanının ve atanlarının daha kaliteli olmasıydı.
Bu anlamda Bülent Hoca’nın döneminde şu ana dek olumlu olarak sayabileceğim en önemli iki farkın, eldivenleri teslim ettiği Ali Şaşal Vural’ın kalede güven veren performansı ve daha fazla süre bulmaya başlayan Rey Manaj’ın skora olan katkısı olduğu söylenebilir.
Kısacası Sivasspor, Bülent Hoca geldiğinden beri oynadığı karşılaşmalarda sahada çok fazla varlık gösteremese de kazanmasını ve 3 puan almasını biliyor.
O zaman alkışlamaktan başka şansımız yok!
Kalın sağlıcakla...