03.02.1950 günü Kars’ın Arpaçay ilçesinin Cebeci köyünde doğmuştur. Asıl adı Ahmet Acar’dır. Bektemur ve Bergüzar’ın oğludur. Ahmet Acar, her ne kadar Arpaçay doğumlu ise de küçük yaşlarda Sivas’a gelmiş ve Sivas kültürüyle yetişmiştir. İlkokulun ilk üç senesini köyünde, ailesinin Sivas’a taşınması dolayısıyla 4. ve 5. Sınıfı Sivas’ta okumuştur (1966). Daha sonra Sivas’ta Danişmetgazi Ortaokulunu (1977) ve Atatürk Lisesini (1987) okumuştur. Bilahare Ankara M. Rüştü Uzel Kimya Meslek Lisesini bitirdim. 2003 yılında C.Ü. Sivas Meslek Yüksekokulu bitirmiştir. Askerlik hizmetini Ankara-Mamak’ta yapmıştır (1970). Önceleri Sivas Belediyesinde evrak memurluğu yapmış, daha sonra sırasıyla Sivas Numune Hastanesi, Göğüs Hastanesi ve C.Ü. Tıp Fakültesi Hastanesinde sağlık teknisyeni olarak çalışmaktadır. Halen Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Mikrobiyoloji Bölümünde çalışmaktadır. Şairliğinin yanında iyi bir atlet olan Ahmet, muhtelif zamanlarda Sivas’ta yapılan koşu müsabakalarında birincilik ve ikincilik ödülleri almıştır. Gülser Hanım’la evli olan Ahmet’in Oğuz, Pınar, Derya, Selçuk adında çocukları vardır.
Şiire ortaokul sıralarında başlamıştır. Sazı, ustası, çırağı ve irticali yoktur. Gelincik ve Kardelen adlarında iki şiir kitabı vardır. Üçüncü kitabının hazırlıklarını yapmış olup Yaz Gülü adında yayımlamayı düşünmektedir. Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisinde hakkında bilgi vardır. Daha çok tabiat, olay ve aşk konularında yazmaktadır. Şiirlerinin sayısı 800’den fazladır. Şiirlerinin bir kısmı yapılan yarışmalarda dereceler almıştır. Hecenin yanında serbest vezinle yazdığı şiirler de vardır.
Al mendilin çal başına
Damla damla gözyaşıma
Acımadın kırdın beni Aşkınla oldum divane
Meğer gözyaşın bahane
Yaptığın rol çok şahane
Acımadın kırdın beni
Mazeret koymayıp attın
Aşkımı maddeye sattın
Beni ağlatıp aldattın
Acımadan kırdın beni Para pul ile övünme
Geçti dizine dövünme
Dünya malına güvenme
Acımadan kırdın beni Acar der bulma arkadaş
Gayri yaşam için savaş
Ölme dert çek yavaş yavaş
Acımadan kırdın beni
Çile çektim mutlu bir gün görmedim
Senden başkasına gönül vermedim
Bir türlü sevmeyi beceremedim Yüreğim kabarır hislerim coşar
Adınla kalbime heyecan düşer
Dolar göz pınarım sel olup taşar
Bir türlü sevmeyi beceremedim Kusur birimizde bilemiyorum
Akıyor gözyaşım silemiyorum
İyi bir gelecek göremiyorum
Bir türlü sevmeyi beceremedim
Hava sisli yine yağmur bastırır
Konu komşu sözü beni susturur
Acar’ı da derdi gamı kusturur
Bir türlü sevmeyi beceremedim
Beni yalnız koyup gittin
Kor dudaklım sana n’ettim
Dön gel artık göz bebeğim Sarılsam ince beline
Kınalar yakam eline
Dokunabilsem tenine
Dön gel artık göz bebeğim Sevdan yüreğimi dağlar
Seni seven kalbim ağlar
Kabarmış gözyaşım çağlar
Dön gel artık göz bebeğim Kuru inattan ne çıkar
Sevdan yüreğimi yakar
Hüzünlenmen beni yıkar
Dön gel artık göz bebeğim İçimde dert dolu dolu
Hep kırdın tuttuğum dalı
Adımı koydun sevdalı
Dön gel artık göz bebeğim Yakma bu Acar’ı nâra
Sürükleme intizara
Ölmeden sokma mezara
Dön gel artık göz bebeğim
Şiire ortaokul sıralarında başlamıştır. Sazı, ustası, çırağı ve irticali yoktur. Gelincik ve Kardelen adlarında iki şiir kitabı vardır. Üçüncü kitabının hazırlıklarını yapmış olup Yaz Gülü adında yayımlamayı düşünmektedir. Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisinde hakkında bilgi vardır. Daha çok tabiat, olay ve aşk konularında yazmaktadır. Şiirlerinin sayısı 800’den fazladır. Şiirlerinin bir kısmı yapılan yarışmalarda dereceler almıştır. Hecenin yanında serbest vezinle yazdığı şiirler de vardır.
Ahmet Acar Şiirleri
Kırdın Beni
Yazık oldu genç yaşımaAl mendilin çal başına
Damla damla gözyaşıma
Acımadın kırdın beni Aşkınla oldum divane
Meğer gözyaşın bahane
Yaptığın rol çok şahane
Acımadın kırdın beni
Aşkımı maddeye sattın
Beni ağlatıp aldattın
Acımadan kırdın beni Para pul ile övünme
Geçti dizine dövünme
Dünya malına güvenme
Acımadan kırdın beni Acar der bulma arkadaş
Gayri yaşam için savaş
Ölme dert çek yavaş yavaş
Acımadan kırdın beni
Beceremedim
Ne hikmetse ettiğini bilmedimÇile çektim mutlu bir gün görmedim
Senden başkasına gönül vermedim
Bir türlü sevmeyi beceremedim Yüreğim kabarır hislerim coşar
Adınla kalbime heyecan düşer
Dolar göz pınarım sel olup taşar
Bir türlü sevmeyi beceremedim Kusur birimizde bilemiyorum
Akıyor gözyaşım silemiyorum
İyi bir gelecek göremiyorum
Bir türlü sevmeyi beceremedim
Konu komşu sözü beni susturur
Acar’ı da derdi gamı kusturur
Bir türlü sevmeyi beceremedim
Bebeğim
Bir hırs uğruna terk ettinBeni yalnız koyup gittin
Kor dudaklım sana n’ettim
Dön gel artık göz bebeğim Sarılsam ince beline
Kınalar yakam eline
Dokunabilsem tenine
Dön gel artık göz bebeğim Sevdan yüreğimi dağlar
Seni seven kalbim ağlar
Kabarmış gözyaşım çağlar
Dön gel artık göz bebeğim Kuru inattan ne çıkar
Sevdan yüreğimi yakar
Hüzünlenmen beni yıkar
Dön gel artık göz bebeğim İçimde dert dolu dolu
Hep kırdın tuttuğum dalı
Adımı koydun sevdalı
Dön gel artık göz bebeğim Yakma bu Acar’ı nâra
Sürükleme intizara
Ölmeden sokma mezara
Dön gel artık göz bebeğim