1933 yılında Sivas’ın merkez köylerinden olan Sivritepe (Eski adı; Mamuğa)’de doğmuştur. Asıl adı Abdullah Aydoğan’dır. Recep ve Şerife’nin oğlu, Derdiyar’ın dayısıdır. Arapça ve Farsça öğrenmiş; daha sonra gerek köylerindeki gerekse çevre köylerden gelen çocuklara bu dilleri öğretmiştir. Geçimini rençperlikten sağlamış, bir ara da Almanya’da işçi olarak çalışmıştır. İki kere evlenmiştir. İlk eşi Hatice’den beşi kız sekiz çocuğu olmuş, ikinci eşi Mevlüde’den ise çocuğu olamamıştır. İstanbul’da çocuklarının yanındayken 25 Ocak 2004’te vefat etmiştir. Mezarı, Kanarya Mezarlığındadır.
Şiire, köyündeki Sarı Zeynep adlı kıza sevdalandıktan sonra başlamıştır. Şiirlerinde genellikle olayları konu edinmiştir. Sazı ve ustası yoktur. Şiirlerinde mahlas olarak adını kullanmıştır.
Beş-on davar alıp sürüye kattım
Kardaşım dünyayı kime bıraktın
İsterim hakkımı ver Adıgüzel “Kardaşım yok” diye beni savardın
Çocuğun çok aman vermez döverdin
Tarlalara koymaz beni kovardın
İsterim hakkımı ver Adıgüzel
Boğazkesen sana kalır mı sandın
Bekir’i acından ölür mü sandın
Ahrete gideni gelir mi sandın
İsterim hakkımı ver Adıgüzel Abdullah dünyaya sakın aldanma
Adıgüzel dostun diye inanma
Bu dünyanın sonu burada sanma
İsterim hakkımı ver Adıgüzel
Dertli giden kardaş sana yanarım
Üçtepe köyünde isteyen* yoktur
Dertli giden kardaş sana yanarım İhsan’ım derdini bana bildirir
Beş oğlan dört kızı kimler güldürür
Derdin kanser bu dert beni öldürür
Dertli giden kardaş sana yanarım Çekin davarımı takın keleği**
Kızları küçücük gönül meleği
Eledim unumu astım eleği
Dertli giden kardaş sana yanarım Yazma Abdullah’ım acı sözlerim
Kardaşım İhsan’ı ben çok özlerim
Ahrette de olsa seni gözlerim
Dertli giden kardaş sana yanarım
İşçi Bulma Kurumundan gelince
Sarı Zeyneb’imi arar bulunca
Vadem yetip Almanya’da kalınca
“Yiğidimdin” diye ağla Zeyneb’im Almanya diyorlar parası çoktur
Dünya dolu olsa gözümde yoktur
Beş seneden önce dönüşüm haktır
Yürekten yaraya bağla Zeyneb’im Para için Almanya’ya giderim
Canı senin için feda ederim
Zeyneb’i almaya kavil güderim
Almazsam ciğerin dağla Zeyneb’im Göçümü yüklettin Alman eline
Ne dedim de küstün dilin alına
Sen için düşmüşüm köyün diline
Ölürsem çenemi bağla Zeyneb’im Gel Zeyneb’im gidek dağlar başına
Ben hayranım senin taze yaşına
Kardaşın da düşman çıktı karşıma
Garazı üstüme tığla* Zeyneb’im Divane Abdullah karalar bağlar
İki gözüm yaşı sel olmuş çağlar
Almanya’da ölsem kim bana ağlar
Sen de seller gibi çağla Zeyneb’im
Şiire, köyündeki Sarı Zeynep adlı kıza sevdalandıktan sonra başlamıştır. Şiirlerinde genellikle olayları konu edinmiştir. Sazı ve ustası yoktur. Şiirlerinde mahlas olarak adını kullanmıştır.
Abdullah Aydoğan Şiirleri
Adıgüzel
Anamdan doğalı çobanlık yaptımBeş-on davar alıp sürüye kattım
Kardaşım dünyayı kime bıraktın
İsterim hakkımı ver Adıgüzel “Kardaşım yok” diye beni savardın
Çocuğun çok aman vermez döverdin
Tarlalara koymaz beni kovardın
İsterim hakkımı ver Adıgüzel
Bekir’i acından ölür mü sandın
Ahrete gideni gelir mi sandın
İsterim hakkımı ver Adıgüzel Abdullah dünyaya sakın aldanma
Adıgüzel dostun diye inanma
Bu dünyanın sonu burada sanma
İsterim hakkımı ver Adıgüzel
Yanarım
İhsan’ı sorarsan davarı çokturDertli giden kardaş sana yanarım
Üçtepe köyünde isteyen* yoktur
Dertli giden kardaş sana yanarım İhsan’ım derdini bana bildirir
Beş oğlan dört kızı kimler güldürür
Derdin kanser bu dert beni öldürür
Dertli giden kardaş sana yanarım Çekin davarımı takın keleği**
Kızları küçücük gönül meleği
Eledim unumu astım eleği
Dertli giden kardaş sana yanarım Yazma Abdullah’ım acı sözlerim
Kardaşım İhsan’ı ben çok özlerim
Ahrette de olsa seni gözlerim
Dertli giden kardaş sana yanarım
Almanya’ya Giderken
Sarı Zeyneb’imi arar bulunca
Vadem yetip Almanya’da kalınca
“Yiğidimdin” diye ağla Zeyneb’im Almanya diyorlar parası çoktur
Dünya dolu olsa gözümde yoktur
Beş seneden önce dönüşüm haktır
Yürekten yaraya bağla Zeyneb’im Para için Almanya’ya giderim
Canı senin için feda ederim
Zeyneb’i almaya kavil güderim
Almazsam ciğerin dağla Zeyneb’im Göçümü yüklettin Alman eline
Ne dedim de küstün dilin alına
Sen için düşmüşüm köyün diline
Ölürsem çenemi bağla Zeyneb’im Gel Zeyneb’im gidek dağlar başına
Ben hayranım senin taze yaşına
Kardaşın da düşman çıktı karşıma
Garazı üstüme tığla* Zeyneb’im Divane Abdullah karalar bağlar
İki gözüm yaşı sel olmuş çağlar
Almanya’da ölsem kim bana ağlar
Sen de seller gibi çağla Zeyneb’im
