Türk halk müziğinin büyük ustası Âşık Veysel, 1894 yılında Sivas’ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Genç yaşta geçirdiği çiçek hastalığı sonucu önce sol gözünü, ardından da diğer gözünü kaybeden Veysel, müziğe olan tutkusunu hiç kaybetmedi. Babasının ve Çamşıhlı Ali Ağa’nın desteğiyle saz çalmayı öğrenen Veysel, 25 yaşında Esma isimli genç bir kadınla evlendi. Şiirlerinin gücünü fark eden Ahmet Kutsi Tecer sayesinde eserleri daha geniş kitlelere ulaştı. Köy Enstitüleri’nde öğretmenlik yaparak genç nesillere ilham veren Âşık Veysel, 1965 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından dilimize ve milli birliğimize katkılarından dolayı maaşla ödüllendirildi.
Halkın sevgilisi ve halk müziğinin simge isimlerinden biri haline gelen Âşık Veysel, 21 Mart 1973’te Sivrialan’daki evinde hayata veda etti. Onun ardında bıraktığı miras, bugün bile Türk kültürünün en değerli hazinelerinden biri olarak kabul edilmektedir
Musa Demir