"İyilerle yola devam"

Kalbiniz ne kadar iyi olursa olsun sonunda insanlara onların davrandığı gibi davranmak zorunda kalıyorsunuz…
"Aman bize yakışmaz.", "Herkes kendine yakışanı yapar." diye diye ne çok ödün verdik kendimizden.
Günün sonunda bize kalan zihnimizin içindeki şiddetli bir gürültü.
Rahmetlik babaannem derdi ki; ''Kızım iyiliğe bakın.'' Öyle olmuyormuş canım babaannem, senin bize öğrettiğin bu güzel öğreti her insan için geçerli değilmiş.
Öğrendiklerim önümde, öğreneceklerim ardımda, yaşım sanırım kemale ermek üzere, o yüzden göğsümdeki bu yerli yersiz sancı.
Sol yanımın fısıltısına sağ yanım itiraz ediyor.
Ruhum bir yolculuk yapıyor, menzili belli. İnsanların bazısı sanki gül, menekşe; kokusu mis gibi, sohbeti tatlı.
Bazısı sanki zakkum çiçeği, dikenleri eline bata bata gül olur; duasında olsan da. Diyorum ya olmuyor çoğu kez.
Sanırım yaş kemale eriyor, sıyrılıyorum, uzaklaşıyorum, artık direnmiyorum hatta pes de ediyorum. Sadece ve sadece iyilerle yola devam.
Güzel dostlar geliyor aklıma, neşeme neşe katan. Sonra kendime de kızıyorum, "Birkaç kötü niye bu kadar sol yanını ağrıtıyor?" diye.
Sonra kıymetli hocamın iltifatı geliyor aklıma ''Her kalp kir tutmaz kızım.'' Layık olmasam da nasıl güzel bir temenni. Birkaç kişi gönlümü daraltmaya yetiyor.
Sonra yanı başıma Neşet Ertaş usta geliyor.
''Şahsınıza karşı haddi aşan, hududu geçen, küstah olanları altın olsa kesenizde, bal olsa kasenizde tutmayın.'' Büyük usta ne haklı söylemiş, kimler üzdüyse artık o naif yüreği, kim bilir…
Bu gömleği çıkarıyorum artık, bana müsade, bu kadar…
Yeni bir bahar lazım bize. Sen de ikinci doğuş, ben diyeyim anlamak; böylesi elbet daha güzel olacak.
Belki kendi hayatımdan bir kesit gibi olsa da ailesinden öğretisi iyilik olanlara ve çokça üzülenlere gelsin. Bilin ki her şey çok güzel olacak..