ATAĞI "GOLLE" SAVUŞTURUYORUZ!..

Bugün ki yazımda sizlere Avrupa kupalarında ülkemizin takımları oynadığı zaman bazı futbolseverlerin nasıl bir tavır içerisine girdiklerinden bahsetmek istiyorum.

Siz okurlarıma şu soruyla yazıma başlamak istiyorum.

Neden? takımlarımız Avrupa’da mücadele ederken artık yabancı takımları destekler hale geldik.

Bu sorunun cevabını çok merak ediyorum.

Mesela Galatasaray deplasmanda İngiliz ekibi Manchester United ile karşı karşıya geldi. 

Hepimizin göğsünü kabartan bir futbol oynaması ve kazanmasına rağmen, bazı futbolseverler sosyal medya hesaplarında yaptıkları paylaşımlarda Galatasaray’ın kazandığına üzüldüklerini ifade etmeleri çok düşündürücü geldi bana.

Aynı şekilde bu defada Fenerbahçe veya Beşiktaş takımları yabancı takımlarla karşılaştılar ve yine bazı futbolseverler rakip takımı tutuklarını ifade ettiler.

Biz böyle bir millet değildik, biz neden bu hale geldik?

Eskiden Galatasaray Monaco’yu Cevat Prekazi’nin golüyle yenerken yada Fenerbahçe Bordox’u deplasmanda mağlup edip elerken hep birlikte sevinirdik.

Ne oldu da insanımız; Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş takımlarının Avrupa’da yenilmelerinden zevk alır hale geldi.

Böyle bizim gibi farklı bir fanatizm yaşayan dünyanın hiç bir ülkesinde futbolsever yokturdur.

Varsa da bizimki kadar değildir.

Hangi takımın taraftarı olursa olsun, Galatasaray, Fenerbahçe veya Beşiktaş şöylemi düşünüyor acaba; Onlar Avrupa'da maç kazanıp puan toplayıp para kazandıkça, daha iyi futbolcular transfer edecekler, sükse yapacaklar veya güçlenecekler.

Olabilir, kendi açılarından baktığımda hak verebilirim.

Ben yine de ne yazık ki, fanatikliğin gözlerimizi kör ettiğini düşünüyorum. 

Son yıllarda milliyetçilikten ve dostluktan tamamen uzak kaldık, halende kalıyoruz. 

Herkesin tuttuğu takıma saygı duyuyorum ama böyle maçlarda Türk takımı hangisi olursa olsun Avrupa’da kazandığı zaman desteklemeli ve tebrik etmeliyiz.

Avrupa maçına takımlarımız çıkınca, tüm futbolseverler destek olmalı ve içeride yaptıkları rekabeti bir kenara bırakmalı.

Geçtiğimiz 80’li yıllarda gazetelerin attıkları başlıkların bazılarını hatırlatayım sizlere isterseniz;

Yenildik ama ezilmedik.

Bizim mahallenin takımı 8-0.

Şerefli beraberlik.

Tarihi Utanç 8-0.

Sevgili seyirciler, inanamıyorum korner atıyoruz.

Bir atağı daha golle savuşturuyoruz.

Sekiztaş.

Formayı çıkarın, çıplak oynayın!..

Gibi, radyodan ve televizyondan yapılan maç anlatımları kulaklarımızda hala...

Günümüzde ise en azından Avrupa maçlarında takımlarımızın aldığı başarıların ardından azda olsa sevinir hale geldik.

Bazen de “futbolseverlerin bu tükenişindeki aslan payının” toplumsal değerlerimizin değişmesinden diye de düşünmüyor değilim. 

Futbolumuzdaki nefretin katlanarak artmasının da elbette bunda çok payı var.

Tüm takımlarımızın Avrupa’da başarılı olması benim gibi sizlerin de tek isteğidir.

Galatasaray'ın, Fenerbahçe’nin veya Beşiktaş’ın Avrupa'da çıtayı yükseltmesi, bu takımlarımızı takip eden diğer Türk takımlarının da artık yabancı takımlarla boy ölçüşebilir hale gelmesi demektir. 

Galatasaray’ın Neuchatel Xamax zaferinde yada Fenerbahçe’nin Boliç'in golüyle 40 yıldır sahasında yenilmeyen Manchester United’a attığı golde hepimiz Türk futbolseverler olarak havalara zıplamadık mı?

Hatta bu maçların son dakikalarına yüreğimiz dayanmaz diye televizyonlarımızı yada radyolarımızı heyecandan kapatmadık mı?

Avrupa takımlarına karşı kazanılan zaferlerin ardından konvoylar yapıp, şehrimizin meydanlarında halaylar çekmedik mi?

Ne oldu da birbirimizin başarısını istemez hale geldik.

İçeride rekabete EVET diyorum.

Ama, Avrupa’da hangi takımımız oynarsa oynasın hep birlikte destekleyelim istiyorum.

Çünkü; Türk’ün Türk’ten başka dostu yok.

Kalın sağlıcakla...